از نیازهای اساسی افراد به ویژه زنان ، آن است که می خواهند هنگام بیان مشکلات و احساسات خود ، از سوی طرف مقابل درک شوند و احساسات آنان مورد تأیید قرار گیرد.
آنها نمی خواهند که همسر به انتقاد یا ارائه راه حل بپردازد ، بلکه به دنبال آنند که وی احساسات آنان را درک کند ، همین و بس.
بنابراین هنگامی که زن ، مثلاً اتفاقی را که در روز برای او رخ داده و موجب عصبانیت او شده ، نقل می کند ، به دنبال دانستن موضع شوهر در آن باره و راهنمایی خواستن نیست ؛ بلکه او می خواهد شوهر ، او را درک کند و خشم و عصبانیت او را مورد تأیید قرار دهد.
بنابراین، اگر مرد در این وضعیت ، بدون داوری و از روی همدلی به حرف های همسرش گوش دهد ، مثلاً بگوید: « حتماً خیلی عصبانی شدی! » ، زن حس می کند که شوهر به حرف هایش توجه دارد و او را درک می کند.
