زنان از این توانایی برخوردارند که می توانند چند کار را با هم انجام دهند. به عنوان مثال ، ممکن است زنی ، در هنگام شستن ظروف ، با همسرش نیز صحبت کند ، به برنامه تلویزیون هم توجه کند ، در عین حال سخن شوهرش را هم گوش کند.
در مقابل ، مردان معمولاً تنها می توانند فقط به یک کار بپردازند و در هنگام تمرکز بر آن ، از سایر امور غافل می شوند. به همین دلیل اگر مردی به برنامه ی تلویزیون توجه کند ، به طور کلی از صداهای اطرافش غافل می شود ، به گونه ای که گویا هیچ صدایی را نمی شنود.
عدم آگاهی از این تفاوت میان زنان و مردان ، می تواند باعث رنجش زنان از شوهرشان شود.
هنگامی که زن با شوهرش که در حال مطالعه یا تماشای تلویزیون است، صحبت می کند و مرد به دلیل محدودیت تمرکزش آن را نمی شنود ، زن آن را به حساب بی توجهی و بی اعتنایی عمدی شوهرش می گذارد و از او دلگیر می شود.
بر اساس این تفاوت وظیفه زنان چیست؟
با آگاهی زنان از این تفاوت ، اول اینکه از این گونه توجه نکردن های مرد به آنها ناراحت نمی شوند ؛ دوم اینکه می توانند پیش از شروع صحبت با شوهر ، توجه او را به سوی خود برگردانند ، سپس حرف خود را بزنند تا مرد به سخن آنان توجه کند.
پس خانوم ها باید بدانند که در چنین مواردی ( مثل توجه مرد به تلویزیون و ...) اگر مردها حرف آنان را گوش نمی دهند یا توجه ای به حرف های زنان ندارند ، دلیل بی توجهی و بی اعتنایی به آنان نیست.
