تقریباً سه چهارم زنان حامله در سه ماهه اول حاملگی خود از تهوع (و بعضی اوقات استفراغ) رنج می برند. این وضیعت که بیماری صبحگاهی یا ویار خوانده می شود در بعضی از زنان صبح ها بدتر بوده و با گذشت روز بهتر می شود. ولی بیماری صبحگاهی در هر زمانی از روز می تواند بروز کند. تهوع معمولاً در حدود هفته ششم شروع می شود ولی می تواند، زودتر و در هفته چهارم نیز شروع شود. تهوع معمولاً در طول ماه بعد شدیدتر می شود. حدود نیمی از زنان مبتلا به بیماری صبحگاهی در حدود هفته 14 کاملاً بهبود می یابند. در باقی موارد، این مشکل در اکثر زنان یک ماه دیگر یا کمی بیشتر نیز طول می کشد، هر چند ممکن است در ادامه حاملگی دوباره بروز کرده و تا آخر حاملگی ادامه یابد.

علت بیماری صبحگاهی
علت تهوع در دوران حاملگی دقیقاً مشخص نیست ولی احتمالاً ناشی از تغییرات فیزیکی زیادی است که در بدن زن حامله رخ می دهد.

بعضی از احتمالات عبارتند از:
افزایش سریع هورمون hCG در اوایل حاملگی.

مشخص نیست که این هورمون چگونه باعث بروز تهوع می شود ولی زمان بندی افزایش آن با وضعیت تهوع جور در می آید. درست در زمانی که میزان این هورمون در بدن به بالاترین مقدار خود می رسد، تهوع نیز به حداکثر می رسد. تصور بر این است که استروژن نیز ممکن است در این زمینه نقش داشته باشد.

افزایش حس بویایی و حساسیت به بو. این وضعیت نسبتاً شایع بوده و ممکن است از عوارض افزایش سریع میزان استروژن در بدن باشد.


حساسیت دستگاه گوارش.

دستگاه گوارش بعضی زنان به تغییرات در اوایل حاملگی حساس تر است. حتی در یک مطالعه، رابطه ای میان هلیکوباکتر پیلوری (باکتری که سبب زخم معده می شود) و تهوع شدید در زمان حاملگی دیده شده است، هر چند علت این رابطه مشخص نیست.

ممکن است شنیده باشید که بیماری صبحگاهی ناشی از کمبود ویتامین B است.

با اینکه به نظر می رسد، مصرف ویتامین B تکمیلی به صورت قرص در بسیاری از زنان حامله به کاهش تهوع کمک می کند، ولی این بدان معنا نیست که آنها کمبود ویتامین B دارند. در واقع، حداقل در یک مطالعه نشان داده شده است که هیچ تفاوت معنا داری از نظر سطح ویتامین B6 میان زنان دچار بیماری صبحگاهی و دیگر زنان حامله وجود ندارد. علت تأثیر ویتامین B6 بر کاهش تهوع مشخص نیست. شواهدی نیز دال بر این مطلب وجود دارد که مصرف مولتی ویتامین در زمان لقاح تخمک و اسپرم و اوایل حاملگی به جلوگیری از بیماری صبحگاهی شدید کمک می کند که البته علت این مسئله نیز مشخص نیست.

بعضی محققین این نظریه را مطرح کرده اند که بعضی زنان از نظر روانی بیشتر مستعد تهوع و استفراغ در دوران حاملگی هستند و این مسئله یک پاسخ غیر طبیعی به استرس است. با این حال، شواهد محکمی دال بر تأیید این نظریه وجود ندارد. (البته تهوع و استفراغ دائمی خود می تواند عاملی برای استرس بیشتر باشد!)

آیا احتمال تهوع در بعضی زنان بیشتر است؟
احتمال تهوع و استفراغ در زمان حاملگی در شرایط زیر بیشتر است:

- حاملگی دو قلو یا چند قلو.

علت آن ممکن است مقادیر بالاتر hCG یا هورمون های دیگر در بدن باشد. احتمال شدیدتر بودن تهوع و استفراغ نیز در این صورت وجود دارد. البته این مسئله قطعی نیست و بعضی زنان که حاملگی دوقلو یا چند قلو دارند اصلاً تهوع ندارند.

- وجود تهوع و استفراغ در حاملگی های قبلی

- وجود سابقه تهوع و استفراغ به عنوان عارضه مصرف قرص های ضد بارداری.

علت این مسئله ممکن است پاسخ بدن به افزایش سطح استروژن باشد.

سابقه استعداد به بیماری حرکت (motion sickness)
- استعداد ژنتیکی تهوع حاملگی

در صورتیکه مادر یا خواهرتان بیماری صبحگاهی شدید داشته اند، احتمال ابتلای شما بیشتر است.

- سابقه سردردهای میگرنی

آیا تهوع بر روی جنین تأثیر دارد؟
تهوع خفیف و استفراغ گه گاهی که معمولاً در بیماری صبحگاهی وجود دارد تا زمانیکه مادر غذا را تحمل کند و مقادیر زیاد مایعات بنوشد، تهدیدی برای سلامتی جنین نیست. از این گذشته، جنین در عمده زمان سه ماهه اول، آنقدر کوچک است که به کالری چندانی نیاز ندارد. اگر مادر نتواند یک رژیم غذایی متعادل داشته باشد، بد نیست که مولتی ویتامین مصرف کند. اگر آهن تهوع را بدتر می کند، بهتر است از مولتی ویتامین هایی استفاده شود که دوز آهن آنها کم بوده و یا آهن نداشته باشند.

عدم افزایش وزن مادر در سه ماهه اول معمولاً اشکالی ندارد البته تا زمانیکه ناشی از غذا نخوردن نباشد و مایعات به اندازه کافی مصرف شود. اشتهای مادر پس از گذشت این زمان بازگشته و وزنش افزایش خواهد یافت.

آیا نداشتن بیماری صبحگاهی به معنای افزایش احتمال سقط است؟
نه ضرورتاً. این واقعیت وجود دارد که بعضی مطالعات نشان داده اند که زنانی که کودکانشان سقط می شود کمتر دچار تهوع می شوند. (عدم تکامل کافی جنین یا جفت سبب پایین بودن هورمون های حاملگی شده و در نتیجه تهوع در این زنان کمتر است.) ولی بسیاری از زنان هم وجود دارند که حاملگی کاملاً طبیعی داشته و بعد از سه ماهه اول دیگر تهوع ندارند.

همه روش هایی که در زیر گفته می شود بر شواهد محکم استوار نیستند، ولی شایعترین توصیه هایی که معمولاً متخصصین زنان و ماماها به بیمارانشان می کنند، به قرار زیر است:

- از غذاها و بوهایی که سبب تهوع می شوند پرهیز کنید. اگر تقریباً همه چیز باعث تهوع می شود اشکالی ندارد که تنها چند غذای محدودی که مشکلی ایجاد نمی کنند، مصرف شود حتی اگر تمام مواد غذایی لازم برای بدن را تأمین نکند. یک راه دیگر هم مصرف غذاهای بیمزه و یا گرم نکردن غذا است تا بوی آن کمتر باشد.

- سعی کنید همیشه مقداری شیرینی ساده مثل کلوچه کنار تخت خود داشته باشد. هنگامی که از خواب بیدار می شوید، یکی دو تا بخورید و قبل از بلند شدن از جایتان 20 تا 30 دقیقه دراز بکشید. داشتن این شیرینی ها کنار تخت ممکن است در صورتیکه که نصف شب با حالت تهوع از خواب بیدار شوید، هم کمک کننده باشد.

- وعده های غذاییتان را کوچک و متعدد کنید تا معده تان هیچوقت خالی نباشد. بعضی زنان معتقدند که کربوهیدرات ها در هنگام تهوع بهترین خوراکی هستند ولی یک مطالعه کوچک نشان داده است که غذاهای دارای پروتئین بالا احتمالاً اثر بهتری دارند.

- از غذاهای چرب پرهیز کنید زیرا هضم آنها به ویژه در حاملگی که تخلیه معده به زمان بیشتری نیاز دارد بیشتر طول می کشد. همچنین از غذاهای سنگین و چرب، تند، اسیدی و سوخاری شده نیز که می توانند، باعث تحریک معده و دستگاه گوارش شوند، پرهیز کنید.

- سعی کنید مایعات را بین وعده های غذایی مصرف کنید. همچنین سعی کنید یکباره حجم زیادی مایع مصرف نکنید زیرا معده به این ترتیب پر شده و اشتهایتان برای خوردن غذا کم می شود. یک روش خوب این است که یک نوشیدنی را در طول روز جرعه جرعه بنوشید. اگر زیاد استفراغ می کنید از یک نوشیدنی ورزشی حاوی گلوکز، نمک و پتاسیم استفاده کنید تا الکترولیت های (املاح) از دست رفته جبران شوند.

- سعی کنید به اندازه کافی استراحت کنید و اگر می توانید در طول روز چرتی بزنید. تماشای تلویزیون و یا رفتن به منزل یکی از دوستان یا بستگان راه خوبی برای مقابله با استرس بوده و حواس شما را از تهوعتان پرت می کند.

- سعی کنید ویتامین هایی را که برایتان تجویز شده ،همراه با غذا یا درست قبل از خواب بخورید. اگر آهن موجود در قرص های مولتی ویتامین تهوع شما را زیاد می کند از پزشکتان بخواهید که داروی شما را عوض کند.

- از پزشک معالجتان در مورد ویتامینB6 بپرسید. علت بهتر شدن تهوع بر اثر مصرف ویتامین B6 دقیقاً مشخص نیست ولی مطالعات نشان می دهند که مصرف این ویتامین در بعضی زنان مؤثر بوده و در صورتیکه با دوز صحیح مصرف شود هیچ خطری ندارد. دوز معمول ویتامین B6 برای درمان بیماری صبحگاهی بین 10 تا 25 میلی گرم، سه بار در روز است ولی بهتر است قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنید.

- اگر هیچیک از راه های فوق مؤثر نبود از پزشکتان بخواهید برایتان داروی ضد تهوع تجویز کند.

توجه داشته باشید که مصرف هر گونه دارو در زمان حاملگی حتماً باید با نظر پزشک صورت گیرد بنابراین از مصرف خوسرانه دارو خودداری کنید.
استفراغ بیش از حد در زمان حاملگی
اگر خانم حامله نتواند هیچ چیزی (حتی مایعات) را در معده برای 24 ساعت نگه دارد، ممکن است به "استفراغ بیش از حد در زمان حاملگی (Hyperenmesis Gravidarum)" مبتلا شده باشد که درمان آن چندان ساده نیست. این عارضه هر چه سریعتر تشخیص داده شده و درمان شود احتمال بهبودش بیشتر است.

در این موارد بلافاصله به بیمار مایعات وریدی (سرم) داده می شود تا آب از دست رفته بدن جبران شود. سپس برای کنترل الکترولیت های خون و اطمینان از عدم وجود بیماری های زمینه ای دیگر که سبب تهوع و استفراغ می شوند، آزمایشاتی انجام می شود. بسته به مورد، بیمار ممکن است چند روز بستری شود تا راحت بتوان وی را از راه وریدی تغذیه کرد.

بسیاری از زنان با گرفتن مایع وریدی و جبران مایعات از دست رفته حالشان بهتر شده و می توان تهوع و استفراغ را در آنها با داروهای ضد تهوع کنترل کرد. در بعضی موارد نادر، تهوع و استفراغ ادامه یافته و بیمار مجبور است هر چند وقت یک بار در بیمارستان یا منزل از سرم استفاده کند. این عارضه در صورت عدم درمان می تواند، منجر به از دست رفتن مزمن آب بدن، کاهش وزن، سوء تغذیه و عوارض دیگر برای مادر و کودک شود.

ارتباط مواد غذایی با حالات روحی-روانی و شادابی، یکی از موضوعاتی است که در طی زندگی روزمره برای هر کدام از ما به طور تجربی به اثبات رسیده است.

خیلی از ما روزها و زمان هایی را دچار بی حالی و بی حوصلگی هستیم که علت آن را به درستی نمی دانیم.

غذا و نحوه غذا خوردن به دلیل اثراتی که بر روی جنبه های مختلف حیات، به ویژه حالات روانی ما می توانند داشته باشند، از دیر هنگام مورد توجه بوده اند.

آیا احساس افسردگی و بیهودگی می کنید؟ آیا از اینکه برخی اوقات بسیار تند مزاج و زود رنج می گردید، ناراحتید؟

شاید اکنون، زمان آن فرا رسیده باشد که نگاهی به نوشیدنی ها و غذاهای مصرفی تان بیندازید تا دریابید که آیا آنها اثرات مخربی در حالات روحی-روانی شما دارند و یا خیر؟

بنابر گفته متخصصین تغذیه، غذاهایی که می خورید می توانند موجب بهتر یا بدتر شدن احساس شما در کوتاه مدت یا دراز مدت گردند.
اثرات زود گذر و روز به روز:

ثابت نگه داشتن سطح قند خون و کارکرد مطلوب دستگاه گوارش، دو عامل بسیار مهم مرتبط با غذا می باشند که به شما کمک می کنند تا احساس بهتری داشته باشید و پر انرژی تر باشید. اگر سطح قند خونتان به خوبی کنترل نگردد( مثلا با خوردن مقادیر زیادی شکر و شیرینی ها بالا برود) و دچار نوسانات متعدد در هنگام شبانه روز شود، این احتمال بیشتر خواهد بود که احساس نامطلوبی از خود داشته باشید. 

وقتی به خیلی از افراد توصیه می شود که از مواد شیرین استفاده نکنند، می گویند پس از محدود نمودن مواد شیرین، دچار ضعف، بی حالی، حالت افسردگی و گاهی سردرد می گردند. غافل از آن که هر چقدر از این نوع مواد غذایی بیشتر استفاده نمایند، بروز مجدد این حالات برای آنان بیشتر خواهد شد.

عامل دیگر مرتبط با تغذیه که می تواند تاثیرات نامطلوب بر روحیه و رفتار شما بگذارد، نامساعد بودن وضعیت گوارشی ناشی از گرسنگی شدید به علت رژیم لاغری نامناسب ، و یا یبوست به علت دریافت ناکافی فیبر غذایی و آب می باشد که نتیجه آن، ایجاد یک احساس ناخوشایند خواهد بود که فعالیت های روزمره شما را مختل می نماید.
اثرات هفته به هفته و ماه به ماه:

مطالعات تحقیقاتی نشان داده اند که سلامت جسم و نداشتن بیماری ، به بهبود حالات روحی شما کمک خواهد کرد، مثلا برخی مواد مغذی مهم که در برخی غذاهای خاص وجود دارند، می توانند سطح هورمون های ارتقادهنده روحیه ی خوب را افزایش دهند.

برخی مواد مغذی نیز از التهابات پیشگیری می کنند و در نتیجه گردش خون بهتر می شود و خون بهتر به همه اندام های بدن می رسد.

بدون شک، یک رژیم غذایی سالم برای قلب (مصرف فیبر زیاد و چربی اشباع کم) ، نقطه شروع خوبی برای بهبود حالات روحی شما می باشد. برعکس، مصرف یک وعده غذایی پُرچرب و یا با مواد قندی بالا، از لحاظ جسمانی می تواند موجب احساس ضعف و سنگینی در شما گردد. افرادی که چنین وعده های غذایی ای را مصرف می نمایند، مستعد ابتلا به احساس بد و خواب آلودگی پس از غذا هستند.
چه غذاهای در ایجاد احساس نامطبوع در شما موثرند؟

همان طور که برخی غذاها به شما کمک می کنند تا احساس بهتری داشته باشید، برخی دیگر از غذاها هم می توانند باعث ایجاد احساس نامطلوب در شما شوند.

در این قسمت راهکارهایی برای کاهش اثرات مضر سه نوع غذا که می توانند در شما ایجاد احساس نامطلوب کنند، آورده شده است:
چربی های اشباع

1- غذاهای غنی از چربی اشباع را کم مصرف کنید:

امروزه به خوبی معلوم شده است که چربی اشباع در بروز بیماری های قلبی و برخی انواع سرطان ها نقش دارد. هم اکنون شواهدی نیز وجود دارد که چربی اشباع در بروز افسردگی نیز نقش دارد.

ارتباط بین مصرف چربی اشباع و بروز افسردگی، در تحقیقی به نام "بهبود بیماری های عروق قلبی" مشاهده شد که در این تحقیق، 348 نفر در سنین 24 تا 81 سال شرکت کردند. در این تحقیق، کاهش مصرف چربی اشباع برای یک دوره بیش از 6 هفته ای، با کاهش افسردگی در افراد همراه بود.

2- از مصرف الکل خودداری نمایید.

این نوشیدنی در واقعیت دارای خاصیت افسرده کنندگی است. الکل، ماده شیمیایی ای است که پریشان کننده مغز است و تمام سلول های عصبی را تحت تاثیر قرار می دهد.

بسته به مقدار الکل مصرفی، وضعیت افراد به سرعت از احساس آرامش به سمت بروز احساسات ناخوشایند و اختلال در هماهنگی های بدن ، تغییر می کند.

3- با مصرف کافئین زیاد، خود را دچار پریشانی نکنید.
قهوه

کافئین از دو طریق می تواند پریشانی و کج خلقی را افزایش دهد:

الف) مصرف کافئین به ویژه در اواخر روز، منجر به بروز اختلال در خواب شبانه می گردد و این اختلالات خواب ، زمینه احساس بد خلقی و خستگی را در طی روز ایجاد می نماید و چاره ای نخواهید داشت مگر اینکه مجددا با یک استراحت کافی در شب، این حالت را از خودتان دور کنید.

ب) کافئین همچنین در سوخت و ساز انرژی در بدن تاثیر می گذارد و باعث می شود سوخت و ساز شما افزایش یابد و از این طریق باعث بهبود خستگی خواهد شد، ولی مصرف طولانی مدت آن باعث تشدید حالت افسردگی خواهد شد.

برخی افراد بیشتر از بقیه نسبت به اثرات مضر کافئین حساس هستند. اگر شما از جمله ی افراد حساس به کافئین هستید، مصرف نوشیدنی هایی مثل قهوه، چای و نوشابه های کافئین دار (کولا) را کاهش دهید تا ببینید که آیا کاهش مصرف کافئین، به بهبود وضعیت روحی و سطح انرژی شما به ویژه در اواخر روز کمک می کند یا خیر؟

کمبود آن اختلالات شدیدی را در رشد و متابولیسم بدن به وجود می آورد. کم خونی فقر آهن که در اثر کمبود آهن در منابع غذایی بروز می کند، شایع ترین بیماری است که به علت سوء تغذیه در فرد به وجود می آید و با علائمی مانند رنگ پریدگی، ضعف، سرگیجه، سردرد و بی اشتهایی همراه است. نیاز بدن به آهن در مراحل مختلف زندگی متفاوت است. زنان نیاز بیشتری به آهن در دوران بلوغ دارند و پس از سیکل ماهیانه این نیاز بیشتر می شود.
دوران بارداری یکی از مراحل مهمی است که به دلیل افزایش حجم خون زن باردار و نیاز جنین برای ساخت سلول های خونی، بدن به آهن بیشتری احتیاج پیدا می کند که امکان تأمین نشدن آن در تغذیه مادر وجود دارد بنابراین برخی از پزشکان مصرف مکمل آهن به زنان باردار را توصیه می کنند. این مسئله باعث شده است که امروزه با رواج انواع مختلف مکمل های غذایی که حاوی ویتامین ها، آهن و املاح هستند، مواجه شویم ولی آیا مصرف آنها در بارداری لازم است

کم خونی و بارداری

دکتر سعیده ضیائی، متخصص زنان و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس می گوید: کم خونی یک مشکل عمومی در زنان باردار است که اگر مهار نشود می تواند به زایمان پیش از موعد و تولید نوزادانی با وزن کم منجر شود بنابراین برای مقابله با آن، مکمل آهن برای زنان باردار توسط پزشک تجویز می شود اما بسیاری از زنان علاوه بر مصرف قرص های آهن به صورت جداگانه، از مولتی ویتامین هایی که در ترکیب آنها آهن نیز وجود دارد استفاده می کنند که می تواند خطرناک باشد.

 مصرف مکمل آهن در بارداری

وی در مورد آن دسته از زنانی که ذخیره مناسبی از آهن دارند ولی چندین نوع قرص مکمل حاوی آهن نیز مصرف می کنند ابراز نگرانی می کند و می گوید: اگرچه شواهد بی شماری وجود دارد که نشان می دهد مصرف مکمل آهن بطور قابل توجهی اثرات مثبت بر وضعیت زنان باردار هنگام زایمان و پس از آن دارد اما تحقیقات وسیع و بی شماری ارتباط سطح بالای آهن خون و افزایش عوارض بارداری را نشان داده است.
به گفته وی، تجویز مکمل آهن برای زنان باردار در تمام دنیا یک قانون است که به دلیل نیاز جنین، جفت و افزایش حجم خون زن باردار لازم است در حالی که اگر زنی باردار نباشد، نیازهای بدن او می تواند با تغذیه مناسب برطرف شود.

 تغییرات حجم خون

منصوره نوروزی، کارشناس ارشد مامایی و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران می گوید: حاملگی تغییرات فیزیولوژیک زیادی در خون به وجود می آورد که یکی از این تغییرات قابل توجه، افزایش حجم خون است که سبب کاهش غلظت خون می شود. با افزایش سریع تر حجم خون در سه ماهه دوم بارداری، میزان آهن خون کاهش قابل توجهی پیدا می کند که به صورت افت غلظت هموگلوبین تظاهر خواهد داشت بطوری که این میزان در زنان غیرحامله ??‎/? گرم در دسی لیتر است و در زنان باردار مخصوصاً اواسط بارداری به ??‎/? گرم در دسی لیتر می رسد.
با توجه به این امر کم خونی در زنان غیرباردار را به صورت هموگلوبین کمتر از ?? گرم در دسی لیتر و در دوران بارداری به هموگلوبین کمتر از ?? گرم در دسی لیتر، تعریف می کنند، بنابراین میزان هموگلوبین ?? یا ?? گرم در دسی لیتر در بارداری به دلایل گفته شده طبیعی در نظر گرفته می شود و فرد را کم خون نمی گویند.

 افزایش نیاز بدن به آهن

زنان باردار در طول مدت بارداری خود نیاز قابل توجهی به آهن دارند بطوری که این نیاز برای حاملگی با یک جنین حدود یک گرم است لذا برای زنان بارداری که کمتر در معرض کمبودهای تغذیه ای قرار دارند، برای پیشگیری از فقر آهن روزانه ?? تا ?? میلی گرم مکمل آهن تجویز می شود.
نوروزی در ادامه می گوید: از آنجا که نیاز بدن به آهن در چهار ماه اول بارداری کم است، مصرف آن در این مدت لزومی ندارد و حتی مصرف نکردن آهن در ابتدای بارداری، از تهوع و استفراغ شدید که در این دوران شایع است جلوگیری می کند زیرا یکی از عوارض مصرف آهن، تهوع و استفراغ است.

 مصرف مکمل آهن

مکمل های غذایی در برخی موارد می توانند کمک زیادی به برطرف کردن کمبودهای تغذیه ای افراد کنند ولی نکته مهمی که در مورد آنها باید رعایت شود آن است که نحوه مصرف آنها باید با تجویز پزشک و دستور وی باشد زیرا استفاده طولانی مدت و نابجا از آنها می تواند عوارض زیادی برجای بگذارد. نوروزی در مورد مصرف زیاد مکمل آهن می گوید: بدن به اندازه نیاز خود آهن را جذب می کند و مازاد آن دفع می شود اما در برخی موارد ممکن است آهن بیش از اندازه لازم در بدن ذخیره شود که به آن هموکروماتوز می گویند که نوعی مسمومیت است و می تواند کبد، قلب، لوزالمعده و اندام های دیگر بدن را درگیر کند. شایع ترین موارد آن ارثی است که معمولاً پس از تجمع ?? گرم آهن در بدن به وجود می آید و علائمی مانند استفراغ، درد شکم، اسهال خونی، شوک، خواب آلودگی و تنگی نفس را به وجود می آورد.
وی در ادامه بیان می کند: البته این عارضه با خوردن روزی یک عدد قرص آهن به مدت چند ماه به وجود نمی آید بخصوص این که اکثر کودکان و دختران با کمبود آهن مواجه هستند ولی در مورد استفاده از قر ص هایی با آهن زیاد و در مدت طولانی این عارضه مشاهده شده است و چون درصد زیادی از آن جذب می شود، میزان تجمع آن افزایش پیدا کرده و باعث مسمومیت می شود.

 عوارض

باتوجه به این که مصرف زیاد آهن در دوران بارداری می تواند عوارض جانبی زیادی داشته باشد پژوهش هایی در این باره انجام شده است.
دکتر ضیائی به کمک همکارانش با انجام یک پژوهش، به بررسی اثر مصرف مکمل آهن بر عواقب بارداری پرداختند تا عوارض مصرف آن را در زنانی که میزان آهن خون آنها طبیعی است بررسی کنند. وی می گوید: در شروع مطالعه دو گروه از زنان باردار که از نظر سن، تعداد بارداری، شغل، تحصیلات، تعداد افراد خانواده، شاخص توده بدنی، گروه خون و دیگر معیارهای خونی یکسان بودند، انتخاب شدند.
به یک گروه از زنان که هموگلوبین نرمال داشتند و دچار کم خونی نبودند از نیمه دوم بارداری تا پایان حاملگی، روزانه یک عدد قرص آهن داده شد و به گروه دوم که کم خونی نداشتند و میزان هموگلوبین آنها بیش از ??‎/? گرم در دسی لیتر بود، قرص آهن تجویز نشد.
در طول مدت بارداری، استفاده از رژیم غذایی مناسب به تمام آنها آموزش داده شد و تا پایان بارداری تحت کنترل قرار گرفتند. آزمایشات خون که شامل بررسی از نظر کم خونی فقر آهن بود نیز در هفته های ?? و ?? بارداری انجام شد تا در صورت مشاهده کم خونی بیمار از مطالعه خارج و تحت درمان قرار گیرد.

 عوارض مصرف زیاد آهن

به گفته دکتر ضیائی، بررسی زنان مورد مطالعه در دوران بارداری، نشان داد مصرف قرص آهن توسط زنانی که کم خونی ندارند، باعث می شود عوارضی از قبیل زایمان زودتر از موعد، وزن کم هنگام تولد، کوچکی جنین برای سن بارداری، مشکلات تنفسی، مرده زایی و مرگ هنگام زایمان در آنها بیشتر شود.
نوروزی نیز در این باره می گوید: مصرف مکمل آهن در بارداری در صورت نیاز نداشتن بدن، باعث افزایش غلظت خون شده که به گردش خون رحمی – جفتی صدمه می زند و خون رسانی را مختل کرده و عواقب نامطلوبی برای بارداری دارد. بنابر یافته های پژوهش انجام شده، تجویز مکمل آهن به زنان بارداری که کم خون نیستند نه تنها اثر مثبتی ندارد بلکه در مواردی آنان را در معرض عوارض ناگواری قرار می دهد.
دکتر ضیائی از دیگر عوارض مصرف زیاد آهن در بارداری به احتمال بروز دیابت در این دوران اشاره می کند و می گوید: در کنار کار تحقیقات، این نتایج نیز به دست آمد که دریافت آهن اضافه توسط بدن، باعث افزایش اندازه سلول های قرمز خون می شود که در نتیجه آن، سلول های خونی بزرگ شده نمی توانند در گردش های خونی ظریف شرکت کنند بنابراین اکسیژن رسانی به این مناطق مختل می شود و ممکن است به جنین صدمه وارد شود.
از طرفی هر دارویی باید در یک نقطه از بدن متابولیزه شده و بسوزد، آهن نیز در کبد متابولیزه می شود و وقتی میزان آن افزایش یابد، کبد تحت فشار قرار گرفته و صدمه می بیند.
این در حالی است که تجویز مکمل آهن برای زنان باردار در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران به صورت رایج انجام می شود و برای انجام برنامه های آن که گاهی اوقات با عوارض گوارشی از قبیل دردهای شکمی، تهوع، اسهال و سوزش سردل همراه است، هزینه های زیادی پرداخت می شود.

تجویز آهن بدون نیاز

دکتر سقراط فقیه زاده دکترای آمار زیستی و عضو هیئت علمی باشگاه تربیت مدرس می گوید: در این پژوهش که روزانه ?? میلی گرم آهن به زنان با میزان آهن خون طبیعی داده می شود، چنین نتیجه گیری شد که در زنان پرخون عوارض بارداری نیز بیشتر است بنابراین تجویز آهن نه تنها برای آنها لازم نیست بلکه ضرر هم دارد و آهن اضافی به جنین و مادر صدمه می زند.
وی افزایش فشارخون را از جمله عوارض آن می داند که برای زن باردار و جنین دردسر آفرین است.

مصرف آهن پس از زایمان

منصوره نوروزی در مورد لزوم استفاده از مکمل های آهن پس از زایمان می گوید: از آنجا که میزان خون از دست رفته پس از زایمان طبیعی ??? سی سی و پس از عمل سزارین یک لیتر است، میزان ذخایر آهن زنان پس از زایمان کاهش خواهد یافت و توصیه می شود زنان حتی با میزان هموگلوبین طبیعی در بارداری نیز تا سه ماه پس از زایمان مکمل آهن را مصرف کنند.

بررسی قبل از بارداری

وی همچنین توصیه می کند زنان قبل از باردار شدن به پزشک مراجعه کنند و از نظر کم خونی بررسی و آزمایش شوند تا با بیماری فقر آهن باردار نشوند. نوروزی کمبود اسید فولیک را شایع تر از فقر آهن می داند و می گوید: از آنجا که در کشور ما با آمار بالایی و شاید دو برابر با کمبود اسید فولیک مواجه هستیم، توصیه می شود زنان سه ماه قبل از باردار شدن روزانه یک عدد قرص یک میلی گرمی اسید فولیک مصرف کنند، زیرا کمبود آن نقایص زیادی از جمله نقص در لوله عصبی و نخاع جنین به وجود می آورد.

 مصرف مولتی ویتامین ها

تغذیه مناسب و استفاده از سه نوع مواد غذایی بهترین راه پیشگیری از کمبود ویتامین ها است لذا مصرف هیچ نوع داروی خاصی بجز اسید فولیک در بارداری توصیه نمی شود.
به گفته نوروزی، آهن نیز در صورت اثبات کم خونی در زنان لازم است و با انجام آزمایشاتی که در طول مدت بارداری انجام می شود، کم خونی قابل شناسایی است.
مصرف مولتی ویتامین نیز در صورت تجویز پزشک، اشکالی ندارد زیرا اگر پزشک متوجه شود که زن باردار با مشکل تغذیه ای روبه رو است و نمی تواند از همه نوع مواد غذایی استفاده کند یا این که بیشترین نوع تغذیه فرد را برنج تشکیل می دهد و از پروتئین کمتر استفاده می کند، مولتی ویتامین تجویز می کند.ضمن این که مصرف بیش از حد مولتی ویتامین ها علاوه بر ایجاد مسمومیت از جذب ویتامین و املاح دیگر بدن جلوگیری می کند.
از طرفی برخی مولتی ویتامین ها نیز حاوی آهن هستند که درصورت مصرف قرص آهن به صورت جداگانه، باعث افزایش میزان آهن خون می شوند.

منابع آهن و اسید فولیک

پروتئین های حیوانی علاوه بر این که بهترین منابع آهن هستند دارای ریز مغذی روی نیز هستند.گوشت قرمز، غذاهای دریایی مانند ماهی، زرده تخم مرغ، میوه های خشک، حبوبات، غلات و سبزیجات از جمله اسفناج آهن خوبی دارند و برای آن که جذب آهن منابع غیرحیوانی بهتر شود لازم است همراه با پروتئین حیوانی مصرف شود.
اسید فولیک نیز در منابعی چون گیاهان برگ سبز و پهن مانند کاهو و پروتئین های حیوانی وجود دارند.

عواملى باعث بلوغ مى شوند که کاملا و به درستى براى ما شناخته نشده اند. یک محور مهم در بدن وجود دارد که ممکن است دربرگیرنده عوامل مربوط به بلوغ جنسى باشد که به نام محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز و غدد جنسى یا غدد فوق کلیوى, مورد توجه بسیار است. هیپوفیز هورمونهاى گنادوتروپین را ترشح مى کند و هیپوتالاموس هورمونهاى محرک هیپوفیز را مى سازد و آزاد مى کند و این مسیر هورمونى به غدد هدف یعنى غدد جنسى یا فوق کلیوى ختم مى شود. قبل از شروع بلوغ ترشحات هورمونى گنادوتروپین از هیپوفیز کم است ولى احتمالا تحت تإثیر غدد جنسى مردانه کنترل مى شود. براى اینکه در نمونه هاى تجربى و آزمایشگاهى دیده شده که اگر فرد مذکرى قبل از بلوغ اخته شود در واقع کنترل غدد جنسى بر هورمون گنادوتروپین کاهش یافته و سطح گنادوتروپین ها افزایش مى یابد. با شروع دوره بلوغ سطح هورمونهاى جنسى بخصوص در خواب اوج مى گیرد و بعد از اینکه دوره بلوغ شروع شد سطح هورمونهاى جنسى وFSH/LH در طول روز و بیدارى نیز افزایش مى یابد. آندروژنها نیز توسط غدد یاد شده ساخته مى شود.

تستوسترون یا هورمون جنسى مردانه در زندگى جنینى از حدود هفته هفتم حاملگى در غدد جنین مذکر شروع به ساخته شدن مى کند و ترشح آن افزایش مى یابد. ترشح و افزایش تستوسترون باعث تغییرات و شکل گیرى اعضاى تناسلى خارجى یک فرد مذکر مى شود. بلوغ در یک نوجوان مذکر با رویش مو در صورت, عقب رفتن خط رویش مو در پیشانى, وضعیت ظاهرى بدن و لگن و اندامها, رویش مو در زیر بغل و ناحیه زهار به طرف بالا و به شکل لوزى شروع مى شود. تغییر صدا نیز تقریبا در همین زمان اتفاق مى افتد. تمامى این فرآیندها از حدود 11, 12 سالگى شروع مى شوند و غالبا در یک دوره 5 ساله تکمیل مى شوند. البته سن شروع بلوغ و مراحل تکمیل آن در افراد مختلف متغیر است.


بلوغ زودرس جنسى

بلوغ جنسى در سنین قبل از 9 سالگى در پسرها به عنوان یک رویداد غیر طبیعى تلقى مى شود. بلوغ زودرس واقعى یا بلوغ هم جنسىIsosexual کامل, زمانى به وجود مىآید که مردسازى ناقص و فرآیند اسپرماتوژنز (ساختن اسپرم) روى داده باشد. در حالى که بلوغ زودرس کاذب یا بلوغ زودرس هم جنسى ناقص در مواردى به وجود مىآید که مردسازى بدون ساخت اسپرم اتفاق افتاده باشد. یعنى اینکه تشکیل آندروژن ناشى از فعال شدن زودرس سیستم هیپوفیز ـ هیپوتالاموس نیست. هرچند افتراق این دو مشکل است, اما این تفاوت وجود دارد.
مجموعه علل یا سندرومهایى که منجر به مردسازى زودرس مى شوند شامل تومورهاى سلول لیدیگ ((سلول مولد آندروژن)), تومورهاى مترشحه گنادوتروپین کوریونیک انسانى یا(HCG) , تومورهاى غده فوق کلیوى, هیپرپلازى و پرکارى مادرزادى غده فوق کلیوى, تجویز آندروژن یا هیپرپلازى و پرکارى سلولهاى لیدیگ مى باشند. در همه این موارد دیده شده که سطح تستوسترون یا ((هورمون جنسى مردانه)) پلاسما به صورت نامتناسب با سن افزایش قابل توجهى پیدا مى کند. و علایم بلوغ زودرس جنسى و صفات ثانویه جنسى بروز پیدا مى کند. تومورهاى سلول لیدیگ در کودکان به ندرت دیده مى شود اما باید توجه داشت در مواردى که اندازه بیضه هاى کودک متقارن نیست احتمال تومور سلول لیدیگ وجود دارد. و باید معاینات و آزمایشات لازم صورت گیرد. بقیه تومورهاى فوق الذکر از جمله تومور مردساز غده فوق کلیوى نیز مقادیر زیادى در نهایت تستوسترون مى سازند که باعث دگرگونى شرایط عادى کودک مى شوند و بلوغ زودرس جنسى اتفاق مى افتد.

یکى از علل بلوغ زودرس جنسى در پسران, هیپرپلازى مادرزادى یا افزایش فعالیت غده فوق کلیوى است که منجر به افزایش سطح ماده اى به نام 17 هیدروکسى پروژسترون و در نتیجه افزایش سطح آندروژن مى شود. در این اختلال افزایش ترشح گنادوتروپین ممکن است در اوایل ثانویه بوده به طورى که بلوغ زودرس واقعى پس از آن روى دهد.

در یک مورد خاص بلوغ زودرس جنسى مستقل از گنادوتروپین در پسرها ممکن است روى دهد که ناشى از هیپرپلازى اتونوم (خودکار) سلول لیدیگ باشد; یعنى بدون اینکه تومور سلول لیدیگ به وجود آمده باشد. این اختلال به صورت اتوزومال محدود به مردان, از پدر به پسرانش منتقل مى شود و یا از مادرانى که حامل سالم این بیمارى هستند به پسران منتقل مى شود. در این مورد خاص مردنمایى و علایم بلوغ زودرس جنسى حتى در سن 2 سالگى شروع مى شود. سطح هورمون تستوسترون افزایش مى یابد و حتى به میزان بالغین مى رسد.

همان طور که گفتیم یکى دیگر از علل بلوغ زودرس جنسى در پسران فعال شدن زودرس سیستم هیپوتالاموس ـ هیپوفیز است که یا بدون علت ((ایدیوپاتیک)) است و یا در اثر تومورهاى سیستم اعصاب مرکزىCNS یا در اثر عفونتها و سایر ضایعات ایجاد مى شود. امروزه با پیدایش روشهاى تشخیصى پیشرفته مثلC.t.scan وMRI تإخیرهاى گذشته در تشخیص بیمارى از بین رفته و یا کمتر روى مى دهد.
اگر بلوغ زودرس جنسى در پسران ناشى از تومورهاى مولد استروئید یا گنادوتروپین باشد و یا هیپرپلازى مادرزادى غده آدرنال (فوق کلیوى) یا اختلال در سیستم عصبى مرکزىCNSدرمان به رفع این علل بستگى دارد.
بلوغ زودرس چندجنسى:
اگر در پسران نابالغ علایم جنسى زنانه بروز پیدا کند ممکن است ناشى از افزایش متوسط یا شدید هورمون زنانه سازى به نام ((استروژن)) باشد.
به طور کلى و با توجه به پیشرفتهاى چشمگیر در پاراکلینیک و ابزارهاى تشخیص بیماریها هیچ گونه تإخیرى در شناخت این بیمارى موجه نیست. هنوز هم با وجود پیشرفت تکنولوژى, معاینه دقیق بیمار و علم و تجربه پزشک اهمیت و جایگاه خاص خویش را دارد. آنچه در این اختلال مهم است معاینه دقیق بدو تولد و پیگیرىهاى بعدى و تشخیص و درمان مناسب و سریع است که هم بیمار را از ناهنجاریها و ناراحتى هاى جسمى و فیزیکى مراقبت مى کند و هم زمینه هاى بروز اختلالات عصبى را از بین مى برد و از بروز بسیارى از مشکلات اعصاب و روان و اختلالات رفتارى و اضطرابى پیشگیرى به عمل می آید.

این اختلال به حالتی گفته میشود که رسیدن فرد به اوج لذت جنسی با تاخیر توام باشد و یا اینکه فرد اصلا اوج لذت جنسی را تجربه نکند. این حالت کم و بیش در زنان اکثر مناطق جهان دیده می شود. یکی از دلایل این مسئله آن است که دختران از کودکی به حجب و حیا تشویق می شوند. که بسیار ارزشمند است. زمانی که همان دختر وارد رابطه جنسی با همسر خود می شود و حالا به عنوان یک زن و شریک جنسی هم باید وظایفی را انجام بدهد، شکستن حریمی که در آن در ساعاتی از شبانه روز فرد باید حجب و حیا را کنار گذاشته و از رابطه جنسی با همسرش لذت ببرد خیلی دشوار است.

این طرز فکر که نهادینه شده، نمی تواند مانند یک کلید روشن و خاموش بشود. بنابراین فرد نمی تواند مهارهای ذهنی اش را بشکند و گاهی حتی اگر لذت هم ببرد نمی تواند و یا نمی خواهد آن را بروز دهد، از ترس اینکه مورد قضاوت قرار بگیرد و متهم شود که زن سبک و هرزه ای است. بنابراین به مرور این حالت رابطه جنسی را برای فرد از یک حالت خوش آیند به حالت وظیفه و بعضا توام با ترس تبدیل می کند. ترس از اینکه مبادا عکس العملی نشان بدهد که همسرش تصور کند او هرزه است.

در ابتدای شکل گیری رابطه جنسی با همسر هم اغلب این ترس وجود دارد که مبادا فرد متهم به این شود که پیش از این رابطه جنسی دیگری را تجربه کرده است و برای همین می داند که چطور باید در یک رابطه جنسی با طرف مقابل برخورد کرد و لذت هم برد.

مورد بعدی که میتواند باعث این اختلال شود تاثیر معکوس بعضی از داروها بر روی مکانیسم مغزی افراد است. بطور مثال پژوهش ها گزارش داده اند که بعضی از داروهای ضد افسردگی میتوانند بر روی رسیدن خانمها به اوج لذت جنسی اثر منفی بگذارند. اگر فرد متوجه این تاثیر شد باید به پزشک خود مراجعه کند تا در صورت امکان دارو را تعویض کنند و یا مقدارمصرف آن را تغییر دهند اما حتما باید اینکار توسط پزشک متخصص انجام شود و گرنه در دراز مدت تاثیرات داروی جدید و یا قطع سرخود دارو میتواند موجب آسیب به فرد شود.

با تمامی این تفاصیل می بینیم که نقش آقایان در حل اختلالات جنسی خانمها تا چه حد میتواند موثر باشد. مرد باید با همسر خود طوری برخورد کند که زن احساس آرامش و راحتی داشته باشد . اگر زنی احساس راحتی کند و نگرانیهای خود را بدون ترس از اینکه مورد قضاوت قرار بگیرد با همسرش مطرح کند، درصد دچار شدنش به این اختلالات و یا طولانی شدن درمانش تا حد زیادی کاهش پیدا میکند.

تصور بیشتر افراد از یک رابطه زناشویی سالم، رسیدن به آن چند ثانیه ارگاسم و لذت و حس رهایی ناشی از آن است....
دانشمندان دلایل زیادی را مطرح کرده‌اند که نشان می‌دهد رابطه زناشویی فقط یک کار روتین لذ‌ت‌بخش نیست، بلکه در طول این رابطه هورمون‌هایی در بدن زن و مرد آزاد می‌شوند که می‌توانند در بالا بردن سطح سلامت عمومی‌شان بسیار مفید باشند. اگر شما هم جزو کسانی هستید که رابطه زناشویی را بهترین و مهم‌ترین بخش از زندگی‌شان می‌دانند بد نیست که نگاهی هم به فواید و زوایای پنهان رابطه زناشویی‌تان داشته باشید.

1.کاهش دردهای مزمن

تحریک کلیتوریس و دیواره واژن در خانم‌ها باعث افزایش ترشح هورمون‌های اندروفین، کورتیکوسترویید و سایر هورمون‌های طبیعی کاهش‌دهنده درد در بدن آنها می‌شود. به خاطر افزایش سطح این هورمون‌ها، خانم‌ها به مراتب از سردرد و بدن‌دردهای مزمن حین رابطه زناشویی کمتر رنج می‌برند و این کاهش درد تا چند روز بعد از رابطه زناشویی هم با آنها همراه خواهد بود. شاید بد نباشد که بدانید این ترشح و افزایش سطح هورمون‌های کاهنده درد، پیش از رسیدن به ارگاسم صورت می‌گیرد و حتی اگر خانمی در طول رابطه زناشویی‌اش به اوج لذت نرسد، باز هم هورمون‌های کاهنده درد در بدن او ترشح خواهند شد. ولی در هر صورت اگر خانم‌ها رسیدن به اوج لذت جنسی را تجربه کنند، مقدار و ماندگاری هورمون‌های کاهش‌دهنده درد در بدن آنها چند برابر خواهد شد.

2.کم شدن خطر ابتلا به سرطان پستان

افزایش سطح اکسی‌توسین و دی.اچ.ایی.ای (یک هورمون جنسی)، می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان پستان را کاهش دهد. تحقیقات نشان می‌دهند که شانس ابتلا به سرطان پستان در خانم‌هایی که حداقل ماهی یکبار رابطه زناشویی دارند، بسیار کمتر از خانم‌هایی است که اصلا رابطه زناشویی ندارند. به علاوه، محققان یونانی می‌گویند که احتمال ابتلا به سرطان پستان نوع مردانه در مردانی که حداقل 7 بار در ماه (البته از دهه پنجم زندگی به بعد) به ارگاسم می‌رسند، بسیار کمتر از سایر مردان است.

3 .محافظت از پروستات

پژوهشگران استرالیایی تحقیقات زیادی را روی مردان میانسال کشورشان انجام دادند و به این نتیجه رسیدند که مردانی که به طور متوسط 4 بار در هفته به اوج لذت جنسی می‌رسند، شانس ابتلایشان به سرطان پروستات یک‌سوم سایر مردان است. بنابراین پژوهشگران استرالیایی معتقدند که فعالیت جنسی مردان نباید در سنین بالا متوقف یا کم شود تا احتمال مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات در آنها کاهش یابد.

4 .کاهش استرس‌های روزانه
شاید باورتان نشود اگر بگوییم که بیشتر متخصصان در زمینه روابط جنسی به افرادی که قصد سخنرانی یا گفت‌وگوهای مهم و استرس‌زا را دارند، توصیه می‌کنند که چند ساعت قبل از انجام دادن کارشان فعالیت زناشویی داشته باشند تا به این ترتیب بتوانند به بهترین شکل بر استرس‌شان غلبه کنند. مطالعات نشان می‌دهند خانم‌هایی که 2 هفته پیش از یک سخنرانی عمومی یا مصاحبه شغلی، روابط زناشویی منظمی داشته‌اند خیلی خوب توانسته‌اند استرس خود را کنترل کنند و کارشان را به بهترین شکل انجام دهند. این افراد در طول سخنرانی به هیچ‌وجه علایم استرس مانند کاهش فشارخون یا عصبی شدن و لرزش دست را از خود نشان نداده‌اند و شاید این امر به دلیل افزایش سطح هورمون‌های آرام‌بخش در مغز آنها به خاطر تجربه رابطه زناشویی و رسیدن به ارگاسم به طور منظم باشد.

5 .افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن

محققان آمریکایی معتقدند میزان آنتی‌بادی‌های ضدعفونت در بدن افرادی که یک یا دو بار در هفته رابطه زناشویی دارند، 30 درصد بیشتر از سایرین است و به این ترتیب آنها 30 درصد کمتر از سایرین به بیماری‌ای عفونی و حتی ویروسی مبتلا می‌شوند. به علاوه پژوهشگران آلمانی هم با گرفتن تست خون از عده‌ای داوطلب به این نتیجه رسیده‌اند که داشتن یک رابطه زناشویی سالم و رسیدن به ارگاسم به صورت منظم می‌تواند بدن افراد را در برابر بیماری‌های عفونی مقاوم کند و شاید به همین دلیل افراد متاهل کمتر از مجردها بیمار می‌شوند.

6 .جلوگیری از خشکی واژن

پژوهشگران در نیوجرسی آمریکا در طول تحقیقات و مطالعات گسترده‌ای که انجام داده‌اند، به این نتیجه رسیده‌اند که اگر خانمی بیش از 10 بار در سال رابطه زناشویی را تجربه کند، بسیار کمتر و دیرتر از کسانی که این مقدار رابطه زناشویی در سال ندارند از خشکی واژن رنج خواهد برد. در طول رابطه زناشویی خون بیشتری در واژن جریان پیدا می‌کند و این خون با خود اکسیژن و مواد مغذی دیگر را به همراه دارد که همین امر می‌تواند بهترین و موثرترین عامل در پیشگیری از نازک و خشک شدن واژن باشد. هر چقدر که تعداد روابط زناشویی خانم‌ها در طول سال بیشتر باشد، میزان انعطاف‌پذیری واژن آنها هم بهتر خواهد بود و در نتیجه آنها با افزایش سن نزدیکی‌های دردناک را به خاطر خشکی واژن تجربه نخواهند کرد.

7 .بهبود عملکرد قلب

هر چقدر که فعالیت‌های بدنی شما در طول روز بیشتر باشد، قدرت و عملکرد قلبتان هم بیشتر و بهتر خواهد شد و ناراحتی‌های قلبی دیرتر به سراغ‌تان خواهند آمد. دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که رابطه زناشویی و رسیدن به اوج لذت می‌تواند به اندازه راه رفتن سریع یا دویدن برای سلامت قلب شما مفید باشد و این رابطه لذت‌بخش برایتان نوعی ورزش و فعالیت بدنی محسوب شود. بنابراین اگر حال و حوصله یا وقت دویدن و ورزش کردن را ندارید، بهتر است یک رابطه زناشویی سالم و لذت‌بخش را با همسرتان تجربه کنید تا از بیماری‌های قلبی دور بمانید.

منبع:سلامت

بسیاری ادعای این رو دارند که خودارضایی را در ایران و مذهب اسلام بزرگش کردن و حرام . در حالیکه در کشورهای اروپایی اون رو تایید می کنند !!! برای ما جای تعجب است در حالیکه این مطالب از سایت های اروپایی و آمریکایی و حتی یک مطلب از سایت یک پزشک فعال در تل آویو درج شد و همگی بر منفی بودن خودارضایی و ترک آن تاکید دارند باز هم عده ای کورکورانه در پی انکار خود هستند . انکار شخصیت انسانی و ارزشمندی که باید داشته باشند ولی از آن دوری می کنند . انکار این مطلب که خودارضایی یعنی آغاز نابودی دوران طلایی نوجوانی و جوانی .

اگر کمی با تفکر و خرد بیندیشیم می پذیریم که نباید با خود دشمنی کرد . مطالب ثبت شده در این پست بدلیل موضع گیری برخی کاربران تهیه و تنظیم و ترجمه و ثبت شد . امیدوارم سایر همکاران فعالیت مشابه رو انجام بدهند و با تحقیقات در سایتهای پزشکی معتبر جهان در خصوص علوم پزشکی بر این مطلب تاکید کنند که خودارضایی یک مسئله و بیماری است که باید ترک شود .

بدون هیچ شک و تردید بیان می کنیم که :

هر پزشک و کارشناس یا متخصصی که خودارضایی را بدون ضرر و یا مفید می داند و یا انجام محدود انرا تایید می کند ، به سواد و علم او شک کنید چه ایرانی باشد چه غیر ایرانی .

موفق باشید

www.med.umich.edu
مدیریت بهداشت و درمان دانشگاه میشیگان

خودارضایی در سنین نوجوانی تمایل به همجنسگرایی را بالا می برد - فعالیتهای روزمره و مفید در کودک را مختل می کند - سبب بروز دردهای مقاربتی در آینده می شود و در توان حفظ عوظ با مشکل مواجه می شود - سبب بروز خارش های موضعی و حتی بروز تروما می شود

www.answers.yahoo.com
بخش مشاوره سایت یاهو

مادری در خصوص خودارضایی دختر 16 ساله خود که رفتارش با انجام خودارضایی تغییر کرده بود کمک و راهنمایی خواسته بود . در شرح مشکل دخترش بیان کرده بود که دخترش را زیر نظر داشته و متوجه شده در طی یک روز سه نوبت خودارضایی داشته است . رفتارش بسیار تند و بد شده و از زمانیکه متوجه خودارضایی او شده است ، او را دختری افسرده و گوشه گیر می بیند که دوست دارد تنها باشد . حتی یک نوبت پس از خودارضایی شاهد گریه و افسردگی شدید او بوده است

مشاور در پاسخ خودارضایی برای دختر ایشان را منع کرده و بیان کرده باید برای بهبودی شرایط روحی او تغییر مکان زندگی بدهند . به بیان بخش مشاوره یاهو خوداراضیی در سنین نوجوانی سبب بروز پرخاشگری و ناملایمات روحی می شود . والدین باید فرزندان را از کودکی با شیوه صحیح ا مسائل جنسی آشنا کنند

www.muslim-canada.org
موسسه اسلامی توسعه عدالت - جامعه مسلمانان کانادا

در این سایت خودارضایی - استمناء - را تجاوز به خویشتن معرفی کرده است . رفتار غیر انسانی که روح و جسم را نابود می کند . هر گونه سوء استفاده از اعضاء جنسی مگر در زندگی مشترک به معنای جنایت به خود و تجاوز به خود است . تجاوز جنسی فقط برخورد جنسی منفی با دیگری نیست بلکه خودارضایی نیز تجاوزی است که عوارضش از تجاوز به دیگران گسترده تر است
اشاره شده است که : پیامبر (ص) به شدت استمناء را نهی کرده اند . در جایی دیگر بیان شده که عمر از خلفاء اهل سنت در اسلام ، گناه خودارضایی را با سرقت غذا در زمان قحطی یکی دانسته است

ww.sexualcontrol.com
پایگاه مشاوره کنترل جنسی

این سایت خودارضایی را یک اعتیاد حاد معرفی کرده و بیان داشته باید افرادی که به خودارضایی  - استمناء - روی آورده اند را به مراکز مشاوره و درمان معرفی کرد . باید خودارضایی را متوقف کنند و از تحریک خود به روش لمس عضو جنسی چه در زن و چه مرد پرهیز شود چراکه همچون اعتیاد به مواد مخدر می تواند سبب تخریب جوانان شود

www.marriage.about.com
وابسته به کمپانی نیویورک تایمز

در این سایت که به مشاوره قبل و بعد از ازدواج می پردازد در سوالی که مطر شده آیا خودارضایی به ازدواج من در آینده صدمه می زند یا نه ، پاسخ داده شده که : خودارضایی  - استمنا ء - یک مشکل بزرگ برای زوجین می باشد . خودارضایی شما در قبل از ازدواج تمایلات جنسی شما را به همسرتان کاهش داده و سبب کاهش روابط جنسی و نهایتا عاطفی بین شما خواهد شد . اشتمناء سبب کاهش اعتماد به نفس در شما و صربه های روحی می شود . وقتی می توان رابطه مناسب جنسی با همسر داشت نباید آنرا با خودارضایی در پیش از ازدواج آسیب رساند
متاسفانه آمار خودارضایی نشان می دهد که مردان بیش از زنان به آن گرفتار هستند  . اگرچه آسیب های روحی استمناء در زنان شدیدتر از مردان است .

www.bendov.info
پایگاه دکتر یوآو  بن - دوو

وقتی در این پایگاه مطالب مربوط به خودارضایی را مطالعه می کردیم به این حقیقت دست یافتیم که خودارضایی در تمامی کشورها به عنوان یک ایراد بزرگ و مشکل سنین نوجوانی و جوانی شناخته می شود و جالب توجه است که از استمناء با عنوان قاتل جوانان یاد شده است

در این پایگاه ثبت شده است که :

در قرن نوزدهم میلادی دانشمندان و بزرگان علم پزشکی به این باور قوی رسیدند که خودارضایی قویا رای انسان کشنده است . چراکه این بیماری و این رفتار مریض گونه جسم و ذهن انسان را هدف گرفته و تخریب می کند . کارشناسان ریال پزشکان ، بهداشتکاران ، مربیان و همه و همه باید از استمناء ترس اشته و معایب آنرا به جامعه منتقل کنند . نگرانی از خودارضایی هیچ ارتباطی به دین و مذهب ندارد بلکه جنبه علمی و استدلالی دارد .

دانشمندان قویا اعلام کردند که تجربه یک بار خودارضایی می تواند اثرات منفی خود را در جوان بگذارد و او را گرفتار ناهنجاریهای رفتاری کند .عواقب خودارضایی در میان دختران و پسران اروپایی را باید از عواقب طاعون و جنگ جدی تر دانست و آنرا نهی کرد و ممنوع دانست . باید از مقاطع کودکی در خانه و اجتماع و مدرسه قوانین رفتاری خواص در نظر گرفت تا کودک درست جنسیت را بشناسد و در دام خودارضایی در آینده گرفتار نشود . والدین باید کنترل شبانه بر فرزندان خود داشته باشند و رفتار غلط جنسی را به درستی در انها اصلاح کنند . در سالهای گذشته و دور والدین به دلیل ترس شدید از خودارضایی دختران بر روی انها اعمال جراحی برای برداشتن کلیتوریس - چوچوله - انجام می دادند که البته این عمل را نهی می کنیم و باید تربیت درست را مورد توجه قرار داد .

ترس از خودارضایی را می توان به قرن هجدم اشاره کرد . برای اولین بار در سال 1715 بروشوری با عنوان نگرانی گناه شنیع خودآلودگی به چندین زبان اروپایی نوشته و منتشر شد .در این مقاله عواقب و مشکلات شدید خودارضایی در هر دو جنس دختر و پسر مورد بررسی قرار گرفته بود .

پزشک سوئیسی ، ساموئل - اوت تیسوت ، در طول دهه 1750 و 1760 نظریه ای هدفمند را در خصوص ترس از استمناء و پیشگیری از آن ارائه داد . وی خودارضایی را مهلک دانست و بیان کرد باید ترس از خودارضایی را مطرح و گسترش داد . باید نوجوان و جوان از معایب این عمل آگاه شوند و از آن دوری کنند . باید با برنامه ریزی هدفنمد و آموزش والدین و مراکز آموزشی در خصوص پیشگیری اقدام کرد .

در نیمه اول قرن بیستم توجه برخی دانشمندان و محققین به خودارضایی معطوف شد و به عوارض و معایب این رفتار وحشتناک و غیر عقلانی اشاره کردند . گرچه عده ای به دشمنی و مخالفت با این مسائل پرداختند ولی بر اکثریت مردم و کارشناسان این باور حاکم بود که باید از استمناء ترسید و در مقابلش ایستاد .

مقالات ارزشمندی در سال 1844 در لندن در گروه جزوات ضد استمناء به چاپ رسیدی . مقالاتی با عناوین زیر :

• او جوان است امیدوارم مادرش او را آگاه سازد
• پیری زودرس یک نتیجه قطعی
• آتش را در چشمانش می بینم
• پاهایش رنجور و ناتوان است
• مرگ زود هنگام
  و غیره

ترجمه: پایگاه شفا

7 عـامـل مـوثـر بـر میـل جـنـسـی
حتما پای یک مساله تغذیه‌ای در میان است. تعجب نکنید چون دکتر مارتا موریس، پژوهشگر دانشگاه تافت می‌گوید که غذاهای مختلف هم می‌توانند روی احساسات جنسی ما تاثیر بگذارند.
1.تغذیه
اگر سطح فولات خون شما پایین باشد به طور حتم انرژی و تمایل شما هم به برقراری رابطه زناشویی کمتر خواهد بود. تحقیقات جهانی نشان می‌دهند که خانم‌ها به طور معمول به اندازه کافی ویتامین‌های گروه B را دریافت نمی‌کنند و این مساله می‌تواند در کاهش میل جنسی آنها موثر باشد. به علاوه، کمبود آهن هم می‌تواند باعث بدخلق شدن خانم‌ها و پایین آمدن میل جنسی‌شان بشود. بنابراین شما می‌توانید با مصرف به اندازه غذاهای حاوی آهن و فولات مانند اسفناج، عدس، انواع گوشت‌ها و حبوبات، همیشه میل جنسی خود را زنده نگه دارید. با این حساب، می‌بینید که گاهی اوقات یک مساله ساده و پیش پا افتاده می‌تواند در کاهش یا افزایش میل جنسی شما بسیار موثر باشد و زندگی زناشویی‌تان را به شدت تحت تاثیر خود قرار بدهد. اگر می‌خواهید عوامل تاثیرگذار دیگر در رابطه با زندگی زناشویی‌تان را هم بشناسید. به شما پیشنهاد می‌کنیم که نگاهی به این مقاله و 7 توصیه‌اش بیندازید.

2.ماساژ
بیشتر افراد شاغل پس از برگشتن از محل کار خود، آن قدر از کار و ترافیک راه و استرس ناشی از آنها خسته هستند که ترجیح می‌دهند به جای داشتن یک رابطه زناشویی لذت‌بخش، بدون خوردن شام بخوابند تا این‌طوری از دست خستگی روزانه‌شان خلاص شوند. اما نظر روان‌شناسان و متخصصان سلامت جنسی چیز دیگری است. آنها معتقدند که خانم یا آقا می‌توانند با ماساژ دادن شانه و گردن همسر خود، هم خستگی کار و استرس روزانه را از او دور کنند و هم با تماس پوستی که از این طریق ایجاد می‌کنند، او را برای برقراری یک رابطه زناشویی خوب، آماده سازند. راستی! یادتان باشد که تنها 10 دقیقه ماساژ دادن برای آمادگی پیش از رابطه زناشویی، کافی است.

3.ورزش
تحقیقات نشان داده‌اند که هرچقدر خانم‌ها اندام متناسب‌تری داشته باشند، تمایلشان به داشتن رابطه زناشویی و رضایت پس از برقراری رابطه‌شان هم بیشتر می‌شود. دکتر جودیس گربر، استاد روانشناسی دانشکده پزشکی ورمونت تحقیقی را در این زمینه انجام داده و می‌گوید: «بیشتر خانم‌های 45 تا 55 ساله‌ای که از رابطه زناشویی خود رضایت دارند، اندامشان متناسب است و از چاقی یا لاغری مفرط رنج نمی‌برند». شاید بعضی‌ها فکر کنند که ورزش کردن قبل از ساعت خواب می‌تواند باعث به هم خوردن نظم و زمان خواب آنها شود. در صورتی‌که نظر دکتر ژانت هاید، روان‌شناس چیز دیگری است. او می‌گوید: «35 تا 40 دقیقه ورزش کردن با شدت متوسط، درست قبل از خوابیدن، جریان خون را در بدن شما منظم‌تر و کارکرد سیستم عصبی‌تان را هم بهتر می‌کند. با منظم شدن جریان خون و بهتر شدن کارکرد سیستم عصبی هم،‌ تمایل شما به داشتن یک رابطه زناشویی لذت‌بخش پیش از خوابیدن دوچندان می‌شود».

4.برانگیختگی
خیلی‌ها فکر می‌کنند که باید برای شروع رابطه زناشویی و رسیدن به اوج لذت، حتما 2 تا 3 ساعت معاشقه پیش از رابطه داشته باشند و به همین خاطر هر وقت که زمان زیادی ندارند، به‌‌رغم تمایل‌شان از خیر برقراری رابطه با همسر خود می‌گذرند. اما پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا می‌گویند که تنها 7 تا 13 دقیقه معاشقه پیش از رابطه زناشویی برای برانگیختن تمایل جنسی خود فرد و همسرش کافی است و شما نباید با فکر طولانی و خسته‌کننده بودن رابطه، به طور کلی آن را کنار بگذارید!

5.عصبانیت
هرگز با عصبانیت یا ناراحتی به رختخواب نروید! عصبانیت یا ناراحتی می‌تواند باعث به هم خوردن خلق‌وخوی همسر شما هم بشود و به این ترتیب ممکن است شما نتوانید رابطه زناشویی خوبی را برقرار کنید یا حداقل اینکه هیچ‌ کدامتان از رابطه‌ای که دارید، لذت نبرید. بنابراین بهتر است که قبل از خوابیدن در مورد موضوعی که باعث عصبانیت یا ناراحتی شما شده با همسرتان صحبت کنید تا زندگی زناشویی‌تان تحت تاثیر آن قرار نگیرد.

6.شناخت
یکی از مهم‌ترین مسائلی که ممکن است باعث کاهش تمایل جنسی شما یا همسرتان بشود،‌ نداشتن شناخت کافی در مورد تمایلات جنسی طرف مقابل است. بنابراین بد نیست که شما هر چند وقت یک‌بار در مورد تمایلات جنسی خود با همسرتان صحبت کنید و اگر مشکلی در رابطه زناشویی‌تان وجود دارد، حتما همسرتان را از آن مطلع کنید تا این مشکلات کوچک، روز به روز بزرگ‌تر نشوند و شما را نسبت به هم سرد و دلزده نکنند.

7.بوهای مختلف
شاید برایتان جالب باشد اگر بشنوید که رایحه‌های مختلف هم می‌توانند در کاهش یا افزایش میل جنسی شما یا همسرتان تاثیرگذار باشند! مثلا تحقیقات جدید نشان داده‌اند که بوی خیار، شیرین‌بیان و پودر بچه می‌تواند تا 13 درصد و بوی اسطوخدوس و پای کدو حلوایی تا 11 درصد سطح خون واژینال را در خانم‌ها بالا ببرد و باعث افزایش تمایل جنسی آنها بشود. بنابراین شما می‌توانید مقداری پای کدو حلوایی را به‌عنوان دسر بعد از شام میل کنید یا مقداری خیار حلقه‌‌شده را کنار تخت‌تان قرار بدهید.

دیابت از شایع ترین بیماری های مزمنی است که مبتلایان به آن به علت افزایش قند خون خود به علایم گوناگونی مانند تشنگی، پرنوشی و پرادراری دچار می شوند و البته در بسیاری از موارد نیز بیمار به صورت اتفاقی و طی یک آزمایش خون ساده از ابتلایش به دیابت آگاه می شود…

اگرچه امروزه انواع و اقسام عوارض این بیماری شناخته شده است و به طور جامع و مدون برای آن برنامه های پیشگیری، تشخیصی و درمانی موجود است اما هنوز به برخی عوارض مرتبط با این بیماری توجه جدی صورت نمی گیرد و گاه پزشکان و بیماران از آن غفلت می کنند. اختلالات جنسی از جمله عوارض شایع دیابت نوع دو محسوب می شوند که سال های طولانی از آن غفلت می شد و اکنون نیز گاه و بی گاه در روند درمان این بیماری به آن بی توجهی می شود.

دیابت، بیماری پرعارضه ای است که در صورت تشخیص دیرهنگام و درمان نامناسب، فرد را به انواع اختلالات عصبی و عروقی از قبیل سکته قلبی، نابینایی، نارسایی مزمن کلیه ها و قطع عضو اندام تحتانی دچار می کند.

دیابت و ناتوانی جنسی مردان

ناتوانی جنسی یا اختلال در نعوظ اندام تناسلی مردان یکی از مهم ترین و شایع ترین اختلالات جنسی ناشی از ابتلا به دیابت است که به طور عمیق و گسترده ای بر کیفیت زندگی زوجین تاثیر می گذارد. اگر شیوع ناتوانی جنسی در جامعه مردان ?? تا ?? سال را حدود ?/? درصد برآورد کنیم، ابتلا به دیابت، شیوع این اختلال را در مردان بالای ?? سال به ?? درصد می رساند. البته میزان شیوع آن در مبتلایان به دیابت نوع ? بیشتر از مبتلایان به دیابت نوع یک است که یکی از علل آن می تواند مسن تر بودن بیماران دیابتی نوع ? در مقایسه با بیماران دیابتی نوع ? باشد.

همچنین مردان دیابتی ?? تا ?? سال زودتر از سایر مردان به ناتوانی جنسی دچار می شوند. مردان مبتلا به دیابت، علاوه بر احتمال ابتلا به ناتوانی جنسی، ممکن است به اختلال های جنسی دیگری از قبیل بیماری پیرونی، زودانزالی، دیرانزالی، برگشت انزال به عقب و بی میلی جنسی نیز مبتلا شوند. بخشی از این عوارض مربوط به پیشرفت بیماری دیابت و بخشی دیگر نیز عوارض داروهایی است که بیمار برای کنترل عوارض دیابت مصرف می کند.

همان طور که گفته شد مردان مبتلا به دیابت به علل مختلفی به ناتوانی جنسی دچار می شوند. درگیری اعصاب محیطی، تنگی عروق و به ویژه اختلال عملکردی پوشش داخلی رگ ها موسوم به اندوتلیوم که نقش عمده ای در نعوظ اندام تناسلی مرد ایفا می کند، پرفشاری خون و نارسایی مزمن کلیه ها ناشی از دیابت همگی به بروز و تشدید اختلالات جنسی در مردان می انجامد.

 دیابت و دیگر عوامل

درباره دیابت و بروز اختلالات جنسی در مردان توجه به ? نکته دیگر ضروری است؛ نخست اینکه استعمال دخانیات، خطر بروز و شدت ناتوانی جنسی را در مردان دیابتی بیشتر می کند. دیگر اینکه بروز ناتوانی جنسی در مردان دیابتی زنگ خطری برای بروز قریب الوقوع تنگی عروق کرونری قلب و سکته قلبی است که باید جدی گرفته شود و نکته سوم، داروهایی است که مبتلایان به دیابت برای تنظیم قند خون و کنترل عوارض بیماری مانند پرفشاری خون مصرف می کنند؛ زیرا برخی از این داروها ممکن است بر سلامت جنسی بیمار تاثیر منفی بگذارند.

از این رو ضروری است بیمار هنگام مراجعه به پزشک درباره مسایل خود با وی گفت وگو کند تا پزشک معالج با توجه به شرایط بیمار در صورت امکان درباره میزان و نوع داروی تجویزی برای کنترل دیابت تصمیم گیری کند.

دیابت و مشکلات جنسی زنان

دیابت در زنان هم خطر ابتلا به انواع و اقسام مشکلات جنسی را بیشتر می کند. کاهش میل جنسی، نرسیدن به اوج لذت جنسی یا اصطلاحا ارگاسم، کاهش برانگیختگی جنسی، درد هنگام نزدیکی و عفونت های واژن با فراوانی متفاوت در بخش قابل توجهی از زنان مبتلا به دیابت بروز می کند. همه علل و عواملی که به بروز اختلالات جنسی در مردان مبتلا به دیابت می انجامد، ممکن است در بروز اختلالات جنسی زنان هم سهیم باشد.

 تشخیص و درمان

اختلالات جنسی در بیماران دیابتی مانند سایر عوارض این بیماری قابل تشخیص، درمان و کنترل است؛ به شرط اینکه هم پزشکانی که به درمان دیابت می پردازند و هم بیماران به آن توجه کرده و آن را جدی تلقی کنند. اگر بی توجهی به دیابت و عوارض جانبی آن حیات بیمار را به مخاطره می اندازد، بی توجهی به عوارض جنسی دیابت نیز حیات زندگی زناشویی فرد را در درازمدت با خطرهای جدی مواجه می کند و به طور قطع و یقین، کنترل قندخون در بیماری که زندگی وی بر اثر بی توجهی و درمان نامناسب یا دیگر عوارض جنسی دیابت از هم پاشیده است بسیار سخت تر و دشوارتر از بیماری است که به صورت همه جانبه به همه مسایل و مشکلات وی توجه می شود.

همان طور که گفته شد، برای درمان اختلالات جنسی ناشی از بیماری دیابت، به ویژه ناتوانی جنسی در مردان، طیف گسترده و متنوعی از درمان های دارویی خوراکی، تزریقی و حتی وسایل کمکی وجود دارد که بیماران با مراجعه به موقع به درمانگران اختلالات جنسی می توانند با صلاحدید و تجویز آنها از این درمان ها و نیز مشاوره ها و تمریناتی که برای بهبود سلامت جنسی وجود دارد بهره مند شوند.

با توجه به عوارض شایع قرصهای ال دی و اچ دی، که دارای لوونورژسترل و اتینیل استرادیول بودند، با تغییر جزء پروژستینی قرصهای ضد بارداری نسل سوم به بازار عرضه شدند.این قرصها حاوی 20-30 میکروگرم اتینیل استرادیول و ژستودون یا دزوژسترل هستند. بنابراین قرصهای نسل جدید در نوع پروژسترون ، با قرصهای قبلی متفاوت هستند.انواع جدید پروژسترونها، از نظر اثر در کاهش خونریزی و قطع پریود شبیه به قرصهای قبلی هستند ولی اثر آنها بر کربوهیدراتها متفاوت است.

 این قرصها باعث افزایش گلوبولینهای متصل شونده به هورومنهای جنسی و کاهش میزان تستوسترون- هورمون مردانه آزاد- می شوند و بنابراین آکنه یا جوشهای سرسیاه و هیرسوتیسم یا پرمویی را کاهش می دهند. از این قرصها فعلا 4 نوع در بازار ایران موجودند.

دزوسپتیو یا مارولون:

قرص پیشگیری از بارداری حاوی دزوژسترل و اتینیل استرادیول- از نظر میزان هورمونی مشابه قرصهای LD است.روزانه یک قرص به مدت 21 روز تجویز می‌شود. شروع دارو از روز پنجم قاعدگی یا روز هشتم پس‌از مصرف آخرین قرص دورة قبلی (هرکدام که زودتر رخ دهد) است.

قرص یاسمین yasmine :

قرص یاسمین نوعی قرص پیشگیری با دوز پایین مشابه ال دی است که نوع پروژسترون آن از نوع دسپیرونون می باشد این نوع پروژسترون عوارض کمتری نسبت به سایر انواع پروژسترون دارد. عوارضی مانند افزایش وزن- عوارض پوستی و نیز تهوع و استفراغ براساس ادعای شرکت تولید کننده دارو -بایر- و نیز تجربه بالینی بسیار کمتر است.

.موارد منع مصرف این قرص همانند تمام انواع قرصهای ترکیبی می باشد و در صورت سابقه بیماری کبدی و سنگ کیسه صفرا، بیمارهای فلبی و عروقی و نیز حاملگی نباید مصرف شود. در صورتی که از قرص اسپیرونولاکتون به صورت همزمان استفاده می کنید نباید یاسمین مصرف کنید چون پروژسترون این قرص از انواع نگهدارنده پتاسیم است و می تواند عوارض قلبی و متابولیک داشته باشد.

قرص یاز yaz : 

قرص یاز 28 قرص در هر بسته دارد که 24 تای آن صورتی کمرنگ و 4 تای ان سفید رنگ است برای شروع قرص در روز اول سیکل اولین قرص صورتی کمرنگ را بخورید- به کلمه START پشت بسته قرص توجه کنید.- ترجیحا در ساعتی معین- و سپس مصرف قرصها را به صورت شبی یکی ادامه دهید. پس از تمام شدن قرصهای صورتی قرصهای سفید را بخورید تا بسته قرص تمام شود حتی اگر در طی این مدت پریود بشوید یا نه باید شروع بسته جدید را آغاز کنید. این قرص می تواند تاحدودی بدخلقی قبل از پریود PMDDرا کاهش دهد. به خاطر داشته باشید در یک هفته اول شروع بسته جدید و ترجیجا در یک ماه اول مصرف هر قرص پیشگیری از بارداری از یک روش کمکی مانند کاندوم نیز استفاده کنید.

موارد منع مصرف قرص و نیز تداخل با داروهای دیگر دقیقا مانند قرص یاسمین است. اگر قبل از قرص یاز از یک قرص پیشگیری 21 تایی استفاده می کرده اید برای شروع یاز ابتدا 1 هفته بین این دو فاصله بیاندازید . اما اگر از قرصهای 28 تایی استفاده می کرده اید می توانید بلافاصله پس از بسته قبلی، قرص یاز را شروع کنید.

قرص بلارا:

ساخت شرکت گروننتال ،هر قرص حاوی اتینیل استرادیول و کلرمادیونون است اثر پروزسترون این قرص در افزایش وزن کمتر از سایر انوع قرصهاست.هر بسته بلارا حاوی 21 قرص می باشد. مصرف بلارا، را باید از روز اول سیکل آغاز کرد. در صورتیکه در دوره های قبل، نوع دیگر ضد بارداری را دریافت کرده اید. می توانید مصرف این قرص را آغاز کنید. قرص ها را نجوید. برای افزایش کارایی، قرص ها باید به طور منظم در هر 24 ساعت مصرف شود.پس از مصرف آخرین قرص، برای یک دوره هفت روزه، نباید قرص ها مصرف شود.که 4 – 2 روز پس از مصرف آخرین قرص، خونریزی اتفاق می افتد. پس از 7 روز، مصرف قرص را باید ادامه داد.

ترکیباتی که باعث کاهش سریع هورمونهای استروئیدی می شوند، اثر پیشگیری بلارا، را تحت تأثیر قرار می دهند مانند باربیتوراتها، ریفامپین، گریزوفلوین، فنیل بوتازون، داروهای ضد صرع (باربکسالون، کاربامازپین، فنی توئین، پریمیدون) و همچنین مصرف آنتی بیوتیک هایی مثل آمپی سیلین، تتراسیکلین که باعث تغییر فلور روده می شوند، میزان فعالیت بلارا، را کاهش می دهد.